Κυριακή 20 Ιουλίου 2014

ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ...

Περίμενα από παιδί,
να 'ρθεις στα γεννέθλια μου.
Να με δεις.
Μια τούρτα, ένα παιχνίδι,
Χρόνια Πολλά να πεις.
Ένας κόμπος πάντα να με πνίγει...

Κάθε φορά ίδια ευχή.
Σε ένα αστέρι που σβήνει,
να ελπίζω, να ονειρεύομαι,
κάποια μέρα να γίνει.

Περνούσαν τα χρόνια,
φωτιά η επιθυμία μου να καίει.
Γιατί δε γίνεται αληθινό,
τι φταίει;

Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου,
απ' την ανάποδη πλευρά.
Σ' είδα με τούρτα με κεριά,
στη νέα σου οικογένεια.
Στα καινούργια σου παιδιά.

Έγινε το όνειρο,
θρύψαλα, κομμάτια.
Να μου τρυπάει την καρδιά,
να μου θαμπώνει μάτια,
δε θέλω πια γεννέθλια...
Τα σκότωσε η αλήθεια.
 Ξύπνησα απ' τα παραμύθια.

Παρασκευή 4 Ιουλίου 2014

ΚΑΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ...

Μετά απ' την μπόρα,
θα 'ρθει ξαστεριά.
Κι αν δεν έρχεται
αμέσως τώρα,
η πίστη, η ελπίδα,
όλους μας αφορά.

Θα βρεις, θα βρεις.
Το δρόμο που σου ταιριάζει.
Όλοι χαθήκαμε στις δυσκολίες,
για λίγο έσβησε τ' αστέρι μας.
Μα κάπου υπάρχει μια ψυχή,
το ταίρι μας...

Κι αν δάκρυσαν τα μάτια,
και έδιωξε ο πόνος τη χαρά,
όλα κάνουν τον κύκλο τους,
θα 'μαστε οι τυχεροί.
Αυτή τη φορά...

ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΜΟΥ...

ΤO ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ
σε αναγνώστες μου χαρίζω,
στείλτε το σε όποιον αγαπάτε,
κάντε φίλους μόνοι να μην προχωράτε...

Creative Commons License
Όλα τα ποιήματα-κείμενα από http://www.oparadeisosmou.blogspot.com από την Εύα Παραδείσου (EYA) έχουν κατοχυρωθεί πνευματικά και είναι υπό άδεια Creative Commons Αναφορά προέλευσης-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα Άδεια.
Εγώ πάντα θα γράφω. Και στην ψυχή μου θα ΄χω, αισθήματα για να υπάρχω...