ΧΑΟΣ

Έκανε ο νους αναδρομή
ήρθα στο σπίτι την αυγή.
Αντίκρισα το χάος.
Και βγήκε μια κραυγή.

Πήρα την κολώνια σου
και ράντισα όπου φτάνω.
Στο παιχνίδι της αγάπης
χαρακίρι κάνω.

Άρχισα να πετώ
ρούχα σαν χαρτοπόλεμο.
Θόλωσε το μυαλό
η σκέψη κάνει πόλεμο.

Και πέταγα και πέταγα,
νόμιζα θα γλυτώσω.
Μα η ψυχή μου έβραζε
πάλι θα την πληρώσω.

ΟΥΤΕ ΑΝΤΙΟ

Σύννεφα στον ουρανό
έτοιμα για μπόρα.
Μοιάζουν με τα μάτια μου
που έχουν πάρει φόρα.

Αστροπελέκια και φωτιά
γίνονται στάχτες στην καρδιά.
Φυσά αέρας τα σκορπά
δεν έχει αντίο η ερημιά.

Κλείσανε μονοπάτια
όλοι οι καημοί δεμένοι.
Που δεν περνάνε 
σε μια κλωστή σπασμένη.