ΑΣΤΟΧΗΣΑ...

Τι το φτιαξα το σπίτι
να βλέπω τοίχους;
Μια οικογένεια πόθησα,
κι όμως αστόχησα...

Η δική μου προσφορά
πιάστηκε αδυναμία.
Αναρωτιέμαι άξιζε
αυτή μου η θυσία...

Τώρα για μένανε θα ζω,
για της ψυχής μου το αλάνι.
Αισθήματα δε θα ξανασκορπώ,
μέχρι εδώ μου φτάνει...