ΚΟΚΚΙΝΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ

Τριγυρίζω μες στο σπίτι,
με παράθυρα κλειστά.
Μονάχα ο άνεμος
να μου χτυπά...

Η σκέψη θέλει να με συντροφεύσει,
εγώ την προσπερνώ.
Αφήνω το μυαλό μου,
στο απόλυτο κενό...

Κόκκινο τριαντάφυλλο,
στην καρδιά έχει μαδήσει.
Ανάμνηση του χτες,
που δεν θα ξανανθίσει.

Είναι το σπίτι μου βουβό,
σα σφραγισμένα χείλη.
Πάψαν να λένε σ'αγαπώ
γιατί δε φτάνει τον ουρανό...

ΜΑΥΡΙΣΜΕΝΕΣ ΩΡΕΣ

Πέρασε από τη ζωή μου
ένας κεραυνός.
Άφησε σημάδια,
τα κανε ρημάδια.
Χάθηκε μες στα σκοτάδια...

Μείνανε οι μπόρες.
Μαυρισμένες ώρες.
Άσχημες εικόνες,
ατέλειωτοι χειμώνες.

Λύγισα σαν κλαρί,
που χτύπησαν βοριάδες.
Στην καταιγίδα στην βροχή,
αόρατοι φονιάδες...