Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΑΠΟΥΣΙΑ...

Θα 'ρθούνε βράδυα ατέλειωτα...
Δε θα περνούν οι ώρες,
θα στο θυμίζουν
του ρολογιού οι χτύποι,
το δάκρυ στων ματιών τις κόρες...

Θα σε τυλίγει η μοναξιά,
χωρίς καμία παρουσία,
είναι σκληρή η ερημιά,
θα νιώσεις
τη δική μου απουσία...

Τότε, θα καταλάβεις
τι σημαίνει,
να σου γεμίζουν την ψυχή,
αγάπη και φροντίδα.
Θα νοσταλγήσεις τα παλιά,
χωρίς καμιά ελπίδα...