Ο ΠΑΛΙΟΣ Ο ΧΡΟΝΟΣ

Φεύγει ο παλιός ο χρόνος,
μαζί του και το χτές.
Ανοίγει χαραμάδα,
αφήνοντας κακές στιγμές.

Κι εσύ είσαι πλέον παρελθόν,
σαν μαραμένα φύλλα.
Που φύσηξε ο άνεμος,
αφήνοντας μαυρίλα...

Φεύγει ο παλιός ο χρόνος,
και η ψυχή αναμονεί.
Ό,τι καλό θα 'ρθει,
μ' αγάπη να υποδεχτεί...