ΤΟ ΚΕΝΟ

Όταν πονάει η ψυχή
οι ξένοι γίνονται δικοί σου.
Και οι δικοί σου ξένοι.
Κι εσύ σιωπάς.
Βλέπεις και μαθαίνεις...

Γύρω όλα εύθραυστα.
Ανθρωπιά, αγάπη, καλοσύνη.
Ταξίδι που ξεκίνησες.
Που φτάνει; Τι θα μείνει;

Κοιτούν τα μάτια στο κενό,
η σκέψη έχει παγώσει.
Σφίγγουν τα νύχια
στο λαιμό,
μέχρι να ματώσει...