Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

ΜΕΡΑ ΓΙΟΡΤΙΝΗ...

Μέρα Χριστουγέννων.
Όλοι χαρίζουνε ευχές,
φάτνη η αγάπη μου,
σε προστατεύει
από κακοτοπιές.

Όταν γεννιέται ο Χριστός,
ελπίδες ζωντανεύουν.
Εγώ την αλλαγή σου
οι ευχές μου γυρεύουν.

Χριστούγεννα
γιορτή μεγάλη,
άσε να γίνει θαύμα
μες την ψυχή σου.
Να νιώσεις τα δώρα
της αγάπης στη ζωή σου.
..

Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010

ΛΗΣΜΟΝΙΑ...

Έρχεσαι στον ύπνο μου
και μου μιλάς...
Πόσο μ' ανακουφίζει,
να σ'αγαπάω μου ζητάς.
Το όνειρο χθες με γυρίζει...
Σα να υπάρχεις με κοιτάς.

Στην αγκαλιά μου κρύβεσαι,
μυρίζω το άρωμα σου.
Τα χέρια μου αγγίζουνε,
τα απαλά μαλλιά σου.

Θέλω να μην ξυπνήσω.
Μες στο όνειρο να ζω,
το τέλος σου να λησμονήσω
δε θα σε ξαναδώ.

Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2010

ΤΡΑΠΟΥΛΑ ΑΝΟΙΧΤΗ...

Απόψε θέλω μοναξιά.
Κι ένα κερί ν'ανάβει.
'Ηρθες στο νου μου σαν σκιά,
του παρελθόντος χάδι.

Δεν θέλω τίποτα
να ακούω.
Στην ησυχία της βραδιάς,
εγώ, ο εαυτός μου
και οι χτύποι της καρδιάς...

Πόσο με συγκινεί
κομμάτια της ζωής μου,
τράπουλα ανοιχτή
που έπαιξε μαζί μου...

Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ...

Ήρθε το φθινόπωρο,
άλλαξα το σπίτι.
Χρώματα χαρούμενα,
το στόλισμα δε λείπει.

Όμορφη ατμόσφαιρα,
ζεστή.
Όπου κοιτούν τα μάτια μου,
να είναι αρεστή.

Φώτα απαλά
και μουσική,
φάση χαλαρωτική.
Να ξεκουράζει απ' το στρες,
να δίνει αυτό που θες...

Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010

ΕΓΩ ΔΕ ΘΑ Σ'ΑΦΗΣΩ...

Χάραξε μου πορεία,
εγώ θα ακολουθήσω.
Στη δική μας ιστορία,
εγώ δε θα σ' αφήσω...

Σου 'χω εμπιστοσύνη,
και σταθερά πατάω.
Της ψυχής την καλοσύνη,
αυτό είναι που αγαπάω...

Δε ξέρω που θα φτάσουμε,
που θα οδηγηθούμε.
Ακόμα κι αν θα χάσουμε
δε θα χωριστούμε...

Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

ΜΗΝΥΜΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ...

Τα πήραν όλα,
τόσους αγώνες.
Τα δικαιώματα,
γίναν σταγόνες...

Όσα αποκτήσαμε,
με τόσο κόπο.
Μας τα στερήσανε,
σ' αυτόν τον τόπο.

Το μέλλον,
μας το πνίξανε.
Στη φτώχια,
στη μιζέρια.
Σφίξτε τα χέρια,
δεν μας νικήσανε.
Λάθος υπολογίσανε...

Τρίτη 22 Ιουνίου 2010

ΣΠΟΡΟΥΣ ΑΓΑΠΗΣ...

Φύτεψα σπόρους αγάπης,
νομίζοντας πως θα φυτρώσουν.
Μα ξέχασες να τους ποτίσεις,
μαράθηκαν πριν δυναμώσουν.

Άφησες τα ξερά,
να πνίξουν ό,τι ανθίσει.
Ακόμα και τα γερά,
τα έχεις αφανίσει.

Σε τούτη την καρδιά
αίσθημα δε φυτρώνει.
Μια αγάπη γλυκιά
πάντα την ξεριζώνει...

Τρίτη 1 Ιουνίου 2010

ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ...

Μια φωτογραφία,
χίλιες λέξεις.
Αναμνήσεις με το χθες,
σίγουρα θα μπλέξεις.

Βγάζει γλύκα,
νοσταλγία.
Κι ίσως πίκρα,
για κάποια απουσία...

Μια φωτογραφία
κόβει την πνοή.
Γιατί στη φαντασία,
πίσω γυρίζει τη ζωή.

Πέμπτη 20 Μαΐου 2010

ΕΙΧΕ ΤΗ ΜΥΡΩΔΙΑ ΣΟΥ...

Μου φτανε το ρούχο σου,
που 'χε τη μυρωδιά σου.
Να κράταγα στα χέρια μου,
να ένιωθα κοντά σου.

Άφηνα τα αποτσίγαρα
μες στη σταχτοθήκη.
Να φαίνεται λιγότερη,
η απουσία σου απ' το σπίτι.

Πως γίνεται η απόσταση
να μη σε αλλοιώνει,
σε κάθε μου απόφαση
σε σένα να γαντζώνει.

Τετάρτη 5 Μαΐου 2010

ΟΤΑΝ ΑΝΟΙΞΕΙΣ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΣΟΥ...

Γείρε το κεφάλι σου
στο στήθος μου.
Να χαϊδέψω τα μαλλιά σου,
ν'ακούσεις της καρδιάς
τους χτύπους μου.
Να βλέπω τη ματιά σου...

Σαν πουλί στα χέρια μου
θέλω να σε κρατήσω,
αν νιώσεις πως φυλακίζεσαι,
τότε θα σ΄αφήσω...

Έλα να κουρνιάσεις,
στης ζεστασιάς μου
τη φωλιά.
Μέχρι τη μέρα
που θ΄ανοίξεις τα φτερά...

Σάββατο 24 Απριλίου 2010

ΟΣΟ ΜΕ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ...

Θα γίνω γέφυρα
για να περάσεις.
Να σε στηρίξω,
το δρόμο σου
μη χάσεις...

Θα γίνω δέντρο
στη σκιά να ξαποστάσεις.
Όταν ξεκουραστείς,
να προσπαθήσεις
να αγωνιστείς...

Θα γίνω πηγή
να ξεδιψάσεις.
Όταν σταθείς,
θα γίνω άνεμος
και θα με χάσεις...

Σάββατο 10 Απριλίου 2010

ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΑ...

Έρχεται άνοιξη.
Όλα ανθίζουν,
και με κατάνυξη
ομορφιά χαρίζουν...

Μυρίζει η φύση.
Γνώριμα αρώματα,
ξέρει να ζωγραφίσει.
Να αφήσει αποτυπώματα...

Να 'ρθει η άνοιξη.
Και στις καρδιές
να γίνει ανάμειξη.
Αγάπης ευωδιές...

Τρίτη 16 Μαρτίου 2010

Ο ΗΛΙΟΣ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ...

Μας χτύπησαν,
μας φρέναραν,
μας έκλεισαν
τους δρόμους.
Ματώσαμε και πήραμε,
τα βάρητα στους ώμους.

Και πόνεσαν
τα πόδια μας
σε πέτρες να πατάμε.
Ο ήλιος της ελπίδας,
κουράγιο προχωράμε...

Μου έφτανε
τα χέρια μας,
που ήταν ενωμένα.
Στα δύσκολα τα αισθήματα
είναι δοκιμασμένα...

Κυριακή 7 Μαρτίου 2010

ΤΗΣ ΕΡΗΜΙΑΣ ΟΙ ΒΟΛΤΕΣ...

Μη κερνάς
τη μοναξιά,
και φίλη μην την πιάνεις.
Γιατί αν ριζώσει
δίπλα σου,
πίσω μετά δε κάνεις...

Θα νιώσεις τον ιστό της,
σιγά σιγά να σε τυλίγει.
Απομονώνει,
στην αγκαλιά της
να σε πνίγει.

Όταν τη συνηθίσεις,
κλείνουν της ελπίδας πόρτες.
Κι εσύ θα περπατήσεις,
στης ερημιάς τις βόλτες.
..

ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΜΟΥ...

ΤO ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ
σε αναγνώστες μου χαρίζω,
στείλτε το σε όποιον αγαπάτε,
κάντε φίλους μόνοι να μην προχωράτε...

Creative Commons License
Όλα τα ποιήματα-κείμενα από http://www.oparadeisosmou.blogspot.com από την Εύα Παραδείσου (EYA) έχουν κατοχυρωθεί πνευματικά και είναι υπό άδεια Creative Commons Αναφορά προέλευσης-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα Άδεια.
Εγώ πάντα θα γράφω. Και στην ψυχή μου θα ΄χω, αισθήματα για να υπάρχω...