Τριγυρίζω μες στο σπίτι,
με παράθυρα κλειστά.
Μονάχα ο άνεμος
να μου χτυπά...
Η σκέψη θέλει να με συντροφεύσει,
εγώ την προσπερνώ.
Αφήνω το μυαλό μου,
στο απόλυτο κενό...
Κόκκινο τριαντάφυλλο,
στην καρδιά έχει μαδήσει.
Ανάμνηση του χτες,
που δεν θα ξανανθίσει.
Είναι το σπίτι μου βουβό,
σα σφραγισμένα χείλη.
Πάψαν να λένε σ'αγαπώ
γιατί δε φτάνει τον ουρανό...
με παράθυρα κλειστά.
Μονάχα ο άνεμος
να μου χτυπά...
Η σκέψη θέλει να με συντροφεύσει,
εγώ την προσπερνώ.
Αφήνω το μυαλό μου,
στο απόλυτο κενό...
Κόκκινο τριαντάφυλλο,
στην καρδιά έχει μαδήσει.
Ανάμνηση του χτες,
που δεν θα ξανανθίσει.
Είναι το σπίτι μου βουβό,
σα σφραγισμένα χείλη.
Πάψαν να λένε σ'αγαπώ
γιατί δε φτάνει τον ουρανό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου